ขี้เถ้า Ash 잿불

แม้จะได้ยินเสียงเนื้อถูกฉีก เสียงกระดูกหักดังกรอบแกรบ
แม้บาดแผลเก่าที่ยังไม่หายดีจะถูกซ้ำจนเป็นรอยใหม่
‘ซอนอู’ก็ยังทุ่มตัวเข้าอัดพวกนักเลงอย่างไม่ลังเล
เขาเพิ่งหยุดกำหมัดลงก็ตอนที่ภายในโกดังเงียบสนิท

วันที่เหมือนนรก… วันที่ถ้าไม่สู้ เขาก็แทบจะหายใจไม่ออก

ในขณะที่กำลังจะกลบความอึดอัดที่ยังระบายไม่ได้ แล้วเดินจากไป
มีใครบางคนคว้าข้อเท้าของเขาไว้

“พี่… พอจะพาผมไปด้วยได้ไหมครับ?”