A Midsummer's Carol

'โดกยอง' กลับมายังเมืองมูยองซึ่งเป็นบ้านเกิดหลังล้มเหลวทั้งเรื่องงานและความรัก ก่อนจะได้พบผู้ชายคนหนึ่งที่มูยองร้านชำซึ่งเป็นบ้านของคุณแม่ "ผมเซ็นชื่อให้ไหมครับ?" นักแสดง 'โดจุน' ผู้มีนัยน์ตาดำขลับและสดใสภายในดวงตาเรียวยาวและลุ่มลึกนั่นเอง "นอนกับฉันเถอะ" "ฉันไปทำผิดอะไรให้เธองั้นเหรอ?" "ก่อนที่จะรู้สึกไปมากกว่านี้ มาสร้างความทรงจำที่ลามกและพิเศษกันเถอะ" "เธอจะใช้ฉันแค่เพื่อคลายเหงาและแฟนตาซีของเธอเท่านั้นเหรอ?" โดกยองที่ไม่สามารถหลุดพ้นจากความรักอันเหนื่อยล้าและโดดเดี่ยวนานสิบปีได้นั้น เธอไม่สามารถทำใจเชื่อช่วงเวลาที่มีการกำหนดจุดจบไว้ราวกับความฝันในค่ำคืนกลางฤดูร้อนได้ "ฉันกำลังทุ่มฤดูร้อนทั้งหมดของฉันให้กับนายอยู่ ต่อไปพอพูดถึงฤดูร้อนก็คงจะนึกถึงนายขึ้นมา" "...ก็คงนึกถึงเป็นบางครั้ง และคงไม่นานนัก" เรื่องราวของหญิงสาวที่คิดจะเหลือฤดูกาลหนึ่งอันแสนสั้นไว้เป็นความทรงจำกับชายหนุ่มที่คิดจะยื้อมันเป็นนิรันดร์ "ชอบวันไหนในฤดูร้อนมากที่สุดเหรอ?" "ตอนที่เปิดเพลงแครอลน่ะ"