เทพนิยายสุดห่วย

เรื่องย่อ:
ปลายฤดูใบไม้ผลิ—
ถนนหนทางที่เปียกชื้นเป็นพิเศษและอึกทึกจอแจไปด้วยชีวิตชีวา

ซอฮี หญิงสาวที่กำลังแห้งเหี่ยวลงจากการใช้ชีวิตในเงาของความเกลียดชังและเย็นชาจากพ่อแม่
กลับบังเอิญได้พัวพันกับชายหนุ่มผู้มีชื่อเสียงอื้อฉาวเรื่องความสัมพันธ์ จูแทแบค

“อา... ฉันไม่ได้ตั้งใจจะไปถึงขั้นนี้หรอกนะ...”
“……”
“แต่คืนนี้ ฉันคงต้องค้างที่นี่แล้วล่ะ”

ชายหนุ่มที่เปลี่ยนผ่านระหว่างความสุภาพอ่อนโยนและความหยาบคายได้อย่างอิสระ
ชายที่พูดถึงความรักอย่างเล่นลิ้น
ชายผู้หัวเราะเยาะเทพนิยายงดงามที่ผู้คนใฝ่ฝันว่าเป็นเพียงภาพลวงตา

เขา—ผู้ห่มคลุมด้วยสีสันสดใสและความเย้ายวน—ถาโถมเข้าใส่ซอฮีราวกับคลื่นคลั่ง ปั่นป่วนเธอจนหมดรูป

“เข้าใจแล้ว จะเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับก็ได้ค่ะ”
“…จริงเหรอ?”
“แต่ขออย่างนึงนะ... ให้ฉัน...สักครั้ง”

“ไม่ต้องคิดให้มันยากนักหรอก”

ซอฮีคิดว่า ถ้ายอมกลืนไปกับเขา (동화 = ถูกกลืน/กลายเป็นหนึ่งเดียวกัน ซึ่งพ้องเสียงกับคำว่า ‘เทพนิยาย’)
เธอคงจะได้รับความรัก—แม้จะเป็นรักลวงก็ตาม
เธอจึงยินยอมโยนร่างกายเข้าสู่ไฟอย่างไม่ลังเล

"นี่ฉันบ้าจริงๆ รึเปล่านะ? ใครกันที่สอนให้ฉันมัดใจผู้ชายแบบนี้..."

"คือว่า... ตอนนี้มันจบแล้วใช่ไหม?"

ซอฮีเอียงหน้าถามเขาเบาๆ
ขณะที่จูแทแบคยังอยู่ในสภาพเหมือนวิญญาณหลุดออกจากร่าง

"ฉันต้องกลับก่อนเที่ยงคืนน่ะค่ะ"

แล้วสุดท้าย... ใครกันแน่ที่ถูกกลืนไปในเปลวไฟ?